Voelangst, angst voor betasten of aanraken
Wist je dat voelangst regelmatig voorkomt bij gevoelige personen?
Geschreven april 2016; laatste bewerking mei 2023
“Je zit teveel in je hoofd!” Ken je dit? Vast wel. Het is een veel gehoorde opmerking.
Ze bedoelen daarmee vaak dat iemand niet vanuit zijn gevoel reageert.
Het wordt helaas ook gebruikt bij innerlijke wijsheid en intuïtie trainingen,
als deelnemers tijdens praktijkoefeningen beweren niets te kunnen voelen (art. 90). Voor Hoog Sensitieve Personen (HSP) (art. 5) eigenlijk vreemd, zij zijn juist zo gevoelig.
- Waardoor reageren mensen ogenschijnlijk vanuit hun hoofd?
- Voelen en gevoel, waarom halen we dat vaak door elkaar?
- Een aantal tips om beter met het voelen om te gaan.
Is het niet verbazend? Ieder levend wezen kan voelen! Knijp iemand maar eens heel hard haha. Zelfs bij planten is onlangs aangetoond dat ze pijn voelen.
Als we het over voelen hebben, bedoel ik de kunst om via zintuigen verschil te voelen tussen warm-koud, glad-ruw, stekend-tintelend, licht-zwaar, hoge-lage trilling, bewegelijk-vast of dat er iets pijn doet, maar ook het waarnemen van smaak en geur. We gebruiken hiervoor ons teergevoelig zenuwstelsel om de prikkels mee op te vangen.
We voelen alles in ons lichaam, het lichaam heeft ook een eigen bewustzijn, dat is erop gericht om te overleven. Zelfs de versnelling van een hartslag worden we via het voelen gewaar, evenals drukverschillen. Dat leidt soms tot angstige momenten zoals bij hyperventilatie. Het lichaam geeft aan dat de ademhalingsbalans is verstoord door jou een heftige tinteling te laten voelen. Als dit verkeerd wordt begrepen, worden we bang en gaan dieper en dieper ademhalen, met een averechts effect. Sommigen van ons kunnen aan de hand van hun lichaam aangeven of het gaat regenen. We voelen overigens ook met en in onze aura (art. 22).
Gelukkig voelen we veel meer! Onze emoties*). Hier gebruiken we naast het zenuwstelsel óók ons hormoonstelsel (adrenaline, dopamine, cortisol enz.). We praten dan over vreugde-verdriet, angst-woede, verbazing, afschuw enzovoort. Dit voelen we eveneens in ons lichaam. Soms is het complex, maar haalbaar om te analyseren wat je voelt. Dit vraagt bewustwording.
Het zal helder zijn dat bij hen die 'in hun hoofd zitten' dit mogelijk is terug te voeren op blokkades in het voelen, of misverstanden over het voelen.
Bij hen zie je ook wat we noemen mentale spiritualiteit. Ze praten er prachtig over, maar kunnen het niet echt ervaren in hun eigen lichaam.
Ik zal hieronder wat voorbeelden van mogelijke oorzaken geven:
- De vergissingen door een overtuiging: Als je aanneemt dat voelen hetzelfde is als emoties ervaren en je emoties voelen of uiten als een zwakke eigenschap beschouwt (vooral huilen door mannen of woede bij vrouwen), blokkeer je (onbewust) de gehele energiestroom. Het volledige voelen wordt daardoor ook onmogelijk gemaakt.
- Of, 'er is te veel om te voelen': HSP'ers staan bekend om hun hoge prikkelgevoeligheid. Ze hebben een uitstekend zintuiglijk vermogen en ervaren alles veel intenser. Top! Zo zijn ze in staat om energetische en kosmische waarnemingen te doen in het collectieve bewustzijn, het dieren- planten- en hemelrijk. Energie van hun huisgenoten en zelfs die van de buren komt bij hen binnen. Ze voelen niet alleen met alle zintuigen, maar ook met hun bewustzijn. Het overweldigt hen, ze kunnen daardoor niet ontspannen, ze vluchten in hun hoofd om van daaruit verder te leven.
- Te groot Licht: Bij een flink aantal Lichtwerkers bestaat hun energetische lichaam uit een groot helder etherisch Licht. Hun grote energielichaam, hun Lichtwezen dat een onderdeel uit de hogere sferen is, kan hen op Aarde zo overweldigen, dat ze dit niet durven te voelen. Ze sluiten zich niet alleen af voor het grote Licht, maar ook voor zichzelf als prachtig Lichtwezen.
- Ontkennen van gevoel: In dit geval wordt er wel gevoeld, maar dat gevoel wordt volledig ontkend. Je ziet dit vaak bij broers/zusters, ouders of kinderen van HSP'ers/Lichtwerkers. Zij zien bij hun familieleden dezelfde gevoeligheid als die zij hebben, maar die hebben zich (helaas) achter een muur van ontkenning verschanst.
- Er bestaat ook (bewuste) gevoelloosheid: Een mens is in staat vanuit wilskracht het gevoel los te laten en zichzelf gevoelloos te maken. Meestal gaat er een periode van onaangename gevoelens aan vooraf zoals bij voortdurende (stekende) pijn, een zwaar gevoel of kou. Je ziet dit soms ook bij militairen of sporters vanuit een overlevingsstrategie. Ze noemen zichzelf vaak bikkels, die als ze eenmaal op het spirituele pad komen, de grootste moeite hebben om nog maar iets te voelen.
- Medicijneninvloed: Meer dan een miljoen mensen in Nederland, waaronder óók HSP'ers, slikken antidepressiva. Het gevoel wordt door medicatie gefilterd. Of dit zinvol is, daar heb ik al eerder over geschreven antidepressiva (art. 59). Tijdens mijn cursussen zit er altijd wel een deelnemer bij die deze medicijnen slikt. Hoopvol merk ik dat ondanks de medicatie het voelen op hoog energetisch niveau wél mogelijk blijkt. Tenminste als er géén voelangst aan ten grondslag ligt, voor drank en drugs geldt hetzelfde.
- En dan de voelangst: We kennen allemaal wel de kinderen die bang zijn in het donker, voor een grote hond of hoogtevrees hebben. Dat er kinderen zijn die te angstig zijn om te voelen komt niet zo gauw in ons op. Ik zag dit voor het eerst op een kinderfeestje waar de kinderen werden uitgenodigd om geblinddoekt voorwerpen te voelen. Eén schattig jochie durfde zijn handje niet uit te steken. Hij was bang van het voelen. Hij had op dit gebied diepe ontwikkelingsproblemen. Gelukkig mocht hij overslaan.
Normaal ontwikkelt het voelen in gelijke tred met de groei. Via ervaring leren we de betekenis over wat we voelen. Het verfijnt zich in de loop van de jaren. Het stoppen van die ontwikkeling om te voelen gebeurt soms al in de wieg. Als een baby geen lieflijke warme ervaringen meemaakt, wordt het te angstig om nog langer te voelen. Het stopt als het ware met de ontwikkeling van de zintuigen en wordt daardoor nóg angstiger. HSP baby'tjes die wel in genegenheid opgroeien kunnen toch hun zintuiglijk vermogen uitschakelen. Dat doen ze ter zelfbescherming in een omgeving waar ze teveel prikkels ervaren.
Over het voelen is géén controle uit te oefenen. Jammer voor de mensen die alles onder controle willen houden. Want als je de energiestroom niet stopt, zul je waarschijnlijk álles voelen, inclusief de verstopte pijn en dáár zijn we bang voor! Deze (onbewuste) angst drijft velen in hun mentale veld, ze maken hun hoofd super belangrijk. Nu doet de maatschappij daar ook wel aan mee, want gedurende het hele leven wordt benadrukt hoe belangrijk dat hoofd is.
Het valt dan nauwelijks op als er blokkades in het voelen zijn. Zo kunnen kinderen die als zwakke leerlingen worden beschouwd en als zodanig worden behandeld, een briljant fijn afgestemd gevoel hebben. Alleen daar schijnen ze op school niets aan te hebben.
Vermindering in het voelen, door welke oorzaak dan ook, heeft grotere gevolgen dan je zou denken. Het voelen wordt vertaald in je hart. Daar zitten de oudste 'hersencellen'. In laboratoria zijn bewijzen gevonden dat er intelligente cellen al in het hart aanwezig zijn, nog vóór het hoofd en de hersenen zijn aangelegd. De hersenen zijn feitelijk secondair. Kun je niet goed voelen, dan is de weg naar je kern (via je hart) ook verhinderd.
Want leven vanuit je hoofd is een doodlopend pad. Voelen en gevoelens zijn door ons heen stromende energieën, die zonder dat we er een labeltje aan geven niet van elkaar te onderscheiden zijn. Vreugde, passie, levendigheid, of speelsheid zijn bronnen van hoogfrequente energie en kunnen alléén via het voelen worden waargenomen.
 Bij de Hopies (oude stam native mensen) staan op de prehistorische rotsen twee rijen met tekeningen afgebeeld. Een voorspelling die de voorouders hebben ingekrast. De ene rij met poppetjes die hun hoofd volgen. Hun pad loopt dood, ze vallen in de afgrond. De andere rij afgebeeld met dezelfde poppetjes. Deze hebben hun hart in verbinding met hun hoofd. Deze rij loopt door tot op hoge ouderdom.
Neerdrukken van de energiestromen (ook door afsluiten) kost inspanning en als na verloop van tijd de power om dat te blijven doen er niet meer is, ontstaat er een depressie (art. 20). Zo had Jan, een HSP'er jaren geleden op een cursus geleerd om zichzelf af te sluiten. Dat was volgens hem nodig omdat hij zoveel nare dingen voelde wat niet van hem waren. Hij wilde rust in zijn systeem.
Zeven keer over zijn plexus wrijven en dan met één grote armbeweging boven zijn hoofd zijn aura dichtmaken. Deze oefening deed hij dagelijks, al jarenlang. Hij was nu depressief geworden, er stroomde niets meer. Hij had er nooit aan gedacht dat nieuwe energieën die ons in een hoger frequentiebereik brengen, daardoor óók buiten gehouden werden.
Zodra hij één dag zijn afsluitritueel oversloeg, voelde hij vreemde energieën. Daar werd hij weer angstig van. Zo kwam hij in een neerwaartse spiraal terecht. Hij wilde eruit stappen. Voor hem is weten wát hij voelt en geruststelling dat de energie die hij voelt oké is van levensbelang, want de nieuwe energieën zijn er om ons te helpen.
Tot slot een aantal tips om beter met het voelen om te gaan:
- Allereerst is het belangrijk te leren dat er licht vanuit je hart kan stralen. Als je dat onder de knie hebt, kunnen andere (ongewenste) energieën niet binnen dringen (dan hoef je je ook niet meer af te sluiten).
- Je mag een intentie neerzetten om alleen dat wat jou groei bevordert te hoeven voelen.
- Door je te concentreren en je te focussen worden overbodige energieën naar de achtergrond verdreven en creëer je rust.
- Prachtig licht voelen is best opwindend, alleen dat vraagt ervaring. Oefenen, het liefst in groepsverband, geeft uiteindelijk resultaat.
- Je kunt ook via energetisch geladen kaarten proberen om kosmische energie te leren ervaren.
Conclusie: Angst, dus ook voelangst is een emotie en kan verlammend werken. Dit heeft dan nadelige gevolgen voor spirituele groei en ontwikkeling (art. 72). Leer kinderen hoe ze moeten voelen, dit is eigenlijk een must! Voelen is hét middel tegen onzekerheid (art. 24). Het werken aan voelen, dáár begin je mee.
*) Lees ook Onverwerkte emoties die steeds terugkeren (art. 9).
EN *) Verwerken van emoties (art.70).
|
